بهم ریختگی این روزای من

می‌دونی چیه ، گاهی وقتا دلم میخواد از روزای بدم بنویسم ولی میترسم از گفتنش

اینکه یکسال نشد یکسری بحث ها داریم و دلخوری و ناراحتی

از این وضعیتم خستم و دیگه نمیدونم چیکار کنم

می‌خوام خونه خودم برم و حتی علی رو هم نبینم ولی استرس وضعیت حالشو دارم

از ی طرف دیگه واقعا دلم اینجا بودن رو نمی‌خواد و حس بدی بهم میده این آدما

خیلی وقته اینطوره و علاقه ب بودن ندارم ولی بحث علی هم هست

میترسم نباشم و بره پی خلاف با اون دوستش بخاطر فشار های سربازی

علی خیلی چیزا رو نمیدونه که باید کنار من یاد بگیره 

بقول شادمهر می‌خوام برم نا ندارم ، می‌خوام نرم جا ندارم..

خستم از این شرایطم

ماشین رو توقیف کردن و ی هفته ماشین نداشتیم

بعد از اون ماشین ب نام مادرشوهرمه و کارای اداری باخودش بود

این مدت بقدری حرف و منت و طعنه شنیدم که خیلی ناراحتم 

دیشب بابام اینا خونه علی بودن و پدرشوهرم ازاینک شال هیچوقت سرم نیست 

و فلانی گفت و... تعریف کرد و من می‌دونم بابام چقد شکست و خجالت کشید

و رفتم تو اتاق و گریه کردم و بسختی خودمو کنترل کردم..بابام ظاهر نشون نمیده ولی..

دیگه هیچ حسی بهش ندارم..بالای من خرد شد و پدر علی ده بار اینارو گفت

متاسفم براش..هیچوقت نمیبخشمش ک حال بابامو بد کرد..بابام خط قرمز منه

ی شال نذاشتن چیزی نیست ولی برای پدر و مادر من مهمه و من سعی میکنم کنار اینا

رعایت کنم که دلشون نشکنه ولی ریدن با اینکار..

مقصرشم شروعش علی بود که چشم دیدنشو ندارم و بقدری ازش بدم میاد الان حدنداره

دلم خیلی گرفتس..نمیدونم چجوری تو روی بابام نگاه کنم و یا خونم برم..خیلی خجالت میکشم

دیشب خیلی گریه کردم و حالم بد بود واقعا و این روزا پول هم ندارن ی قبرستونی در برم تا

حالم اوکی شه..انتظاراتشون کیلوکیلوئه..متاسفم بابت همه چیز..

منم تا پایان امسال ماشین میخرم🙃و دیگه منت اینارو نمی‌کشم..خدایا آدم رو محتاج کسی نکن

مخصوصا آدمایی که منت می‌زارن و ی کار انجام ندی هی بابت کاری ک کردن میگن

متاسفم براشون..