و چه آسان فهمیدم:)

 و این را امشب فهمیدم که هیچ اهمیتی برای این موجود که اسمش مادر است ندارم

من حتی کنار این اهمیت نداشتنام میدانم از من خوششم نمیآیدو خیلی تلخ و گزنده هست

و چقدر سخت است درک کردنش اما من به راحتی هضمش کرده ام

چرا که..

قبل تراز اینها میدانستم و به دنبال اثباتش بودم

و امشب

به من اثبات شد

تلخ بود

اما حقیقتی بیش نبود

دیر و زود داشت،اما سوخت و سوز..نه

چه بهتر که زود فهمیدم و ای کاش زودتراز اینها حرف میزدم و متوجه این موضوع میشدم

اما درهرصورت زمان خوبی متوجهش شدم..

فقط مانده ام ازاین به بعد چطور رفتار کنم...

منی که تازه استارت خوب بودن باهاشو زده بودم و برایش تلاش های زیادی میکردم تا باهام خوب رفتار کند

الان مانده ام که چه کنم...

هوووووفف..

ازاین به بعد باید در پی در آرودن این باشم که چرا بامن اینطور هست...

بدون سوال کردن البته..

کار سختی است اما شدنیست..:)