خیلی جاها شنیدم و دیدم که بعضی از خانواده ها خیلی خوب و بچه و یا بچه های بسیار بدی دارند
(تر و ترینش فرقی نمیکند)و یا بعکس پدرومادر بد و فرزندان خوب!!...برایم عجیب و گنگ است و
این روزها بسیار به این موضوع فکر میکنم بزارید کاملا اونچیزی که تو ذهنم هست رو براتون شرح بدم...
خب میخوام ازاینجا بگم که
مثلا از زبون پدر و مادرم:فلانیو دیدی پدرش خوب مادرش خوب نمیدونم چرا بچه هاش اینجوری شدند
یا این جمله رو من خیلی تو زندگیم شنیدم اونم اینکه تو هر خانواده ای یکی نخاله وجود دارد که پدرومادر رو عذاب بده!
از زبون دبیرمون:اگه بچه ای بی ادب هست و با گستاخی و بی ادبانه جواب سربالا به بزرگترش
میده پدرومادر خوبی نداشته... از زبون فامیل:بچشو دیدی؟فلان کار رو کرد ،پدرومادرش
راجب فلان کس حرف زد غیبت کرد،ایراد گرفت بچشم اینطوری شد
اززبون یک غریبه:معلوم نیست یا اون بچه دوست های ناباب داشته(اگه خانواده خوب باشن اینطور میگن)
یا خانواده ی درست درمونی نداشته،یامیگن....
خیلی حرف ها وجود دارد که خیلی زیاد گسترده و پیچیده هست و واقعا بازش که کنی تمومی نداره
اما من میخوام ته حرف هارو بگم...اخه ته تمام این حرف زدن ها،غیبت ها،قضاوت ها به خودشون برمیگرده
همونایی که میگن سرسفره پدرومادرش بزرگ نشده وووو... هووف
یه داستانیو از زبون یکی از خبرنگار به نام حسین زحمتکش به هنرستانمون اومده بود و داستانیو تعریف کرد که برام
خیلی جالب بود..گفته بود:حافظ تو دوروز کل قرآن رو حفظ کرده بود،وقتی که قرآن رو کامل حفظ کرد اومد کنار مادرش و
به مادرش گفت مادر من قرآن رو تو دوروز حفظ کردم!مادرش گفت:خاک برسر پدرت گفت:مادر چرا؟من قرآن رو تو
دوروز حفظ کردم چرا خاک برسر پدرم؟بازم گفت:خاک برسر پدرت..
حافظ ناراحت شد و رفت پیش پدرش و دوباره گفت پدر من تو دوروز کل قرآن رو حفظ کردم
پدرش گفت:خاک برسرمن حافظ گفت:چرا؟!!!پدرش گفت:اگر من مرتکب یک اشتباهی که در زندگیم کرده بودم
نمیشدم تو امروز کل قرآن را در یکروز یاد میگرفتی!!
من همش ذهنم درگیر این حرف بوده و هست...یعنی چی؟؟
یعنی؟؟...
یعنی پدرها و مادرهای ما چه ها کردند که ماها این شدیم؟؟
فکرش رو بکنید پدرومادر،پدرمادرمان چه کردند که پدرمادرما اینطور شدند و
پدرومادر ماها چه کردند که ما اینطور بار امدیم... و فکرش را بکنید ما چه شویم که
فرزندانمان چه خواهند شد!!!!!....واقعا هضم کردنه این قضیه سخت است
ازاون روز به بعد به این نتیجه رسیدم که ماها به احتمال قوی تاوان اشتباهات پدرومادرمان را میدهیم و
این نسل به نسل ادامه پیدا میکنه و چه باید کرد که این از یک جایی ریشه کن بشه..؟
خیلی مسخره هست که ماداریم تاوان یک سری اشتباهاتی رو میدیم که
هیچ ربطی به ما نداشته و هرچی که بیشتر میگذره
به این باور میرسم که من دارم تاوان اشتباه والدینم رو میدم،
نمیدونم تاوان کدوم گناه رو اما این رو میدونم که من دارم زجر میکشم
مادرم که نیازی نیست فکرکنم چه گناهی کرده که من اینهمه زجر میکشم،
نیازی نیست چون تمام رفتارهایش واضح و روشن است...اون به راحتی من رو بادیگران مقایسه میکنه،
به راحتی تبعیض قائل میشه،به راحتی تو جمع من رو سرزنش میکنه
به راحتی منو درک نمیکنه،به راحتی و به طور خودخواهانه میخواد
من رو شبیه خودش بکنه اما نمیدونی نوع تربیتش کاملا اشتباه بوده
و هست و خواهد بود چراکه شیوه ی درستی نیست...
اون خیال میکنه بااینکار هاش میتونه بهترین فرزند رو به جامعه تحویل بده اما اصلا اینطور نیست...
اون حتی سه دختر دیگه ای رو به جامععه تحویل داد که هیچکدومش عین اون نشدند و
فقط تو دوران مجردیش نوع حجاب و رفتارشون عین او بوده و الان به راحتی با تمام سرسختی هایش
با مانتو هستن و او میگوید دلم رو به درد میارید وقتی اینطور میشید و با ابرویم بازی میکنید!!
او آّبرو را در چادر و حجاب میبیند و این بشر عین هیچ سنخیتی با مغز و افکار من ندارد...
دنیای من بااو متفاوت است...نمیخواهم بگویم او اشتباه میگوید و من درست،،،چراکه هرکسی افکار متفاوتی دارد و باید
برای افکار هرکسی ارزش قائل شد حالا میخواد close باشه یا خیلی open !!
اما من میخواهم بگویم مادرمن تاکی میخواهی ادامه دهی؟هوم؟؟
بس نیست این تاوان دادن گناهان شما ؟حالا میخواهی با زخم زبان زدن حالم را بدترکنی؟؟
ای کاش غرورم اجازه میداد اینهارو میگفتم...میخواهم بگویم غرورم اجازه نمیدهد چراکه به کسی میخواهم بگویم
هیچ تاثیری ندارد و حتی بعداز گفتنش اوضاع بدتر میشود..
مونده ام چه کنم..حس میکنم هیچکس نمیتونه کمکم کنه جز خودم!
اما ازبس این همه غم و سختی ها ووووووو.... رو،رودوشم هست شونه هام دیگر تحمل این همه بارسنگین رو نداره:(
همه ی اینها به کنار..واقعا به کدامین گناه دارم تاوان میدهم؟!!تاوان این همه سختی هارا....هووووف
